Rozwód orzecznictwo

Orzecznictwo związane z kosztami sądowymi

Uchwała Sądu Najwyższego z 13.10.2006 r., sygn. akt: IIICZP 75/06
Nie pobiera się opłaty podstawowej od zarzutów od nakazu zapłaty podlegających opłacie stosunkowej, w których zgłoszono wniosek o zwolnienie od kosztów sadowych.

Uchwała Sądu Najwyższego z 21.11.2006 r., sygn. akt: IIICZP 58/06
Wniosek o wykreślenie hipoteki złożony po wejściu w życie ustawy z ustawy z 28.7.2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych podlega opłacie sądowej w wysokości stanowiącej połowę opłaty należnej od wniosku o wpis tego prawa okreslonej w ustawie.

Uchwała Sądu Najwyższego z 21.11.2006 r., sygn. akt: IIICZP 109/06
Opłata podstawowa określona w art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 28.7.2005 o kosztach sądowychw sprawach cywilnych jest opłątą w wysokości stałej wrozumieniu art. 1302§ 3 KPC

Uchwała Sądu Najwyższego z 22.11.2006 r., sygn. akt: IIICZP 83/06
Apelacja wniesiona przez adwokata, bez spełnienia obowiązku zaokrąglenia w górę końcówki uiszczonej opłaty stosunkowej do pełnego złotego, podlega odrzuceniu.

Uchwała Sądu Najwyższego z 22.11.2006 r., sygn. akt: IIICZP 86/06
Do apelacji wniesionej od wyroku wydanego po wejściu w życie ustawy z 28.7.2005 o kosztach sądowych w sprawach cywilnych mają zastosowanie przepisy tej ustawy.

Uchwała Sądu Najwyższego z 28.11.2006 r., sygn. akt: IIICZP 98/06
W razie oddalenia zawartego w apelacji wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych przewodniczący wzywa do uiszczenia opłaty podstawowej także wtedy, gdy wniósł ja adwokat.

Uchwała Sądu Najwyższego z 7.12.2006 r., sygn. akt: IIICZP 110/06
Obowiązek uiszczenia opłaty podstawowej od apelacji, w której zawarto wniosek o zwolnienie z kosztów, powstaje po uwzględnieniu tego wniosku.

Uchwała Sądu Najwyższego z 10.1.2007 r., sygn. akt: IIICZP 134/06
Opłata podstawowa wymieniona w art. 11 ustawy z 28.7.2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych jest opłatą w wysokości stałej w rozumieniu art. 130 2§ 3 KPC.

Uchwała Sądu Najwyższego z 24.1.2007 r., sygn. akt: III CZP 124/06
Zakończenie postępowania w danej instancji – w rozumieniu art. 149 ust. 1 ustawy z 28.7.2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych następuje z chwilą wydania orzeczenia kończącego postępowanie w danej instancji.

Uchwała Sądu Najwyższego z 24.1.2007 r., sygn. akt: IIICZP 145/06as
Do opłaty od pozwu o stwierdzenie nieważności uchwały organu spółki nie ma zastosowania art. 29 pkt 3 ustawy z 28.7.2005 o kosztach sądowych w sprawach cywilnych

Orzecznictwo związane ze sprawami rodzinnymi

Uchwała Sądu Najwyższego z 25.10.2006 r., sygn. akt III CZP 87/06, pub.: MoP 2006 nr 122 s. 1182
W sprawie o rozwód strona może odwołać w apelacji – wyrażoną przed sądem pierwszej instancji – zgodę na zaniechanie orzekania o winie rozkładu pożycia.

Uchwała Sądu Najwyższego z 22.7.2005 r., sygn. akt III CZP 52/05, pub.: OSNC 2006 nr 6 poz. 101 s. 44
Skarga o wznowienie postępowania od wyroku orzekającego rozwiązanie małżeństwa przez rozwód jest – po śmierci małżonka, która nastąpiła po uprawomocnieniu się wyroku – niedopuszczalna.

Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z 17.11.2000 r., sygn. akt V CKN 1364/2000 pub.: OSNC 2001 nr 9 poz. 126
Orzeczenie sądu kościelnego o ważności bądź o ustaniu małżeństwa kanonicznego nie może mieć prejudycjalnego wpływu na orzeczenie sądu państwowego o ważności lub o ustaniu świeckiego związku małżeńskiego.

Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z 14.11.1997 r., sygn. akt III CKN 257/97, pub.: OSNC 1998 nr 4 poz. 70 s. 87
Przy orzekaniu o obowiązku alimentacyjnym rodziców wobec dzieci, które osiągnęły pełnoletność brać należy także pod uwagę, czy wskazują one chęć dalszej nauki oraz czy ich osobiste zdolności i cechy charakteru pozwalają na rzeczywiste kontynuowanie przez nie nauki.

Uchwała Sądu Najwyższego z 19.6.2007 r., pub.: Dz.U. Nr 167, poz. 1398
Od apelacji w sprawie o rozwód, którą zaskarżono rozstrzygnięcie o winie i alimentach na rzecz rozwiedzionego małżonka, pobiera się tylko opłatę stałą.

Postanowienie Sądu Najwyższego z 2000-11-07 r., sygn. akt I CKN 1115/00, pub.: OSNC 2001/3/50/77
Zakazanie rodzicom osobistej styczności z dzieckiem może być orzeczone wyjątkowo, np. gdy utrzymywanie osobistych kontaktów rodziców w dzieckiem zagraża jego życiu , zdrowiu, bezpieczeństwu, bądź wpływa demoralizująco na dziecko.

Postanowienie Sądu Najwyższego z 1999-10-19 r., sygn. akt II CZ 108/99, pub.: OSNC 2000/4/77/80
Nie jest zmianą powództwa w rozumieniu art. 193 KPC zmiana żądania obniżenia alimentów

Uchwała Sądu Najwyższego z 16.12.1987 r., sygn. akt III CZP 91/86, pub.: OSNC 1988/4/42/1
Dzieci mają prawo do równej z rodzicami stopy życiowej niezależnie od tego, czy żyją z nimi wspólnie, czy też oddzielnie

Uchwała Sądu Najwyższego z r., sygn. akt , pub.:
Sądy powinny w tych sprawach uzupełnić materiały i dowody przedstawione przez strony, przez przeprowadzenie – jeszcze przed rozprawą – odpowiednich wywiadów zapewniających uzyskanie wyczerpujących informacji i danych o sytuacji materialnej, rodzinnej, zdrowotnej oraz wszelkich innych, mogących rzutować na ostateczne rozstrzygnięcie. (…) Postępowanie dowodowe powinno zmierzać do takiego wyjaśnienia sprawy, żeby poczynione następnie ustalenia faktyczne były zgodne z rzeczywistym stanem rzeczy i dawały podstawę do merytorycznie i społecznie trafnego rozstrzygnięcia.

Uchwała Sądu Najwyższego z 16.12.1987r., sygn. akt III CZP 91/86, pub.: OSNCP 1988/4/42
Rodzice nie mogą uchylić się od obowiązku alimentacyjnego na tej podstawie, że wykonywanie tego obowiązku stanowiłoby dla nich nadmierny ciężar. Są obowiązani podzielić się z dzieckiem nawet najmniejszymi dochodami. W szczególnych przypadkach, gdy sytuacja dziecka tego wymaga, rodzice mają obowiązek wyzbywania się posiadanego majątku bądź jego niektórych składników, aby w ten sposób podołać ciążącemu na nich obowiązkowi alimentacyjnemu.

Uchwała Sądu Najwyższego z 9.6.1976 r., sygn. akt III CZP 46/75, pub.: OSNCP 1976/9 poz. 184
Zakres obowiązku alimentacyjnego zależy nie od osiągalnych przez zobowiązanego dochodów, lecz od jego zarobkowych i majątkowych możliwości. Uchylanie się przeto przez zobowiązanego do alimentacji od podjęcia pracy w ogóle lub od podjęcia pracy lepiej płatnej, ale wymagającej większego wysiłku, nie zwalnia go – zwłaszcza gdy chodzi o obowiązek alimentacyjny wobec dziecka – od łożenia na utrzymanie i wychowanie dziecka w granicach zarobków możliwych do osiągnięcia.

Uchwała Sądu Najwyższego z 28.11.1975 r., sygn. aktIII CRN 330/75
Ocena możliwości zarobkowej w sensie art. 135 § 1 K.R.O. nie może się wyrażać w wymaganiu aktywizacji działalności zarobkowej z uszczerbkiem dla zdrowia. Przy ocenie zakresu obowiązku alimentacyjnego należy brać pod uwagę także usprawiedliwione potrzeby własne zobowiązanego.