Rozwód

Rozwód to bolesne doświadczenie. Czasami jednak znajdujemy się w sytuacji w której nie mamy wyjścia i musimy w taki sposób rozwiązać nasze małżeństwo.   Rozwód jest dopuszczalny jeśli nastąpił trwały i zupełny rozkład pożycia małżeńskiego. Mam tu na myśli ustanie więzi duchowej, fizycznej, gospodarczej. Trwałość oznacza brak jakiejkolwiek szansy na powrót małżonków do wspólnego pożycia.

Orzeczenie rozwodu może nastąpić tylko wyrokiem Sądu Okręgowego. Jednak mimo zupełnego i trwałego rozkładu pożycia nie będzie dopuszczalne orzeczenie rozwodu , jeśli wskutek jego orzeczenia miałoby ucierpieć dobro małoletnich wspólnych dzieci albo jeżeli z innych względów orzeczenie rozwodu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Rozwód nie będzie dopuszczalny także w przypadku , jeżeli żąda go małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia, chyba że drugi małżonek wyrazi zgodę na rozwód albo, że odmowa wyrażenia zgody na rozwód jest w danych okolicznościach sprzeczna z zasadami współżycia społecznego ( np. złośliwość drugiego małżonka) Są to tzw. negatywne przesłanki orzeczenia rozwodu. W każdym przypadku podlegają one ocenie Sądu. Orzekając rozwód sąd orzeka także , czy i który z małżonków ponosi winę. W sprawach rozwodowych nie ma stopnia winy. Jeżeli wina jednego z małżonków jest większa , a drugiego mniejsza sąd orzeknie winę obu stron.

Rozwiązanie małżeństwa z winy jednego małżonka niesie za sobą doniosłe skutki, w szczególności w sferze zobowiązań alimentacyjnych i warto o tym pamiętać. Rozwód, w szczególności z orzekaniem o winie, jest procesem długotrwałym i wyzwalającym głębokie emocje. Czas trwania postępowania dowodowego zależy przede wszystkim od aktywności stron, od ilości składanych wniosków dowodowych. Warto zastanowić się czy sami jesteśmy w stanie sobie pomóc. (adwokat rozwód Wrocław) Czy znamy na tyle prawo i procedurę prawną, że będziemy mogli w sposób efektywny dochodzić swoich racji przed sądem. Niejednokrotnie wybór profesjonalnego pełnomocnika – adwokata uchroni nas od popełnienia szeregu błędów i pozwoli przejść przez rozwód w sposób jak najmniej dotkliwy.

Klienci mojej Kancelarii Adwokackiej bardzo często zadają mi pytanie, o czym sąd rozstrzyga w wyroku orzekającym rozwód.

Przede wszystkim sąd orzeka, który z małżonków ponosi winę za rozkład pożycia. Na zgodne żądanie małżonków sąd zaniecha orzekania o winie . Skutki takiego orzeczenia są takie, jak gdyby żadne z małżonków nie ponosi winy.  Problem pojawia się gdy mamy dzieci, sprawa zaczyna być bardziej skomplikowana. Jeśli mamy wspólne małoletnie dzieci, sąd rozstrzyga o władzy rodzicielskiej i o kontaktach rodziców z dzieckiem. Orzeka również w jakiej wysokości każdy z małżonków jest obowiązany do ponoszenia kosztów wychowania i utrzymania dziecka – obowiązek alimentacyjny.    Małżonkowie mogą porozumieć się co do sposobu wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywania kontaktów z dzieckiem po rozwodzie.

Sąd uwzględnia takie porozumienie , jeżeli jest ono zgodne z dobrem dziecka. Jest to tzw. porozumienie rodzicielskie, rodzicielski plan wychowawczy. Jeśli małżonkowie zajmują wspólne mieszkanie, co bardzo często zdarza się w praktyce, sąd orzeka o sposobie korzystania z tego mieszkania przez rozwiedzionych małżonków. W wyjątkowych wypadkach , sąd może nakazać eksmisję jednego z małżonków na żądanie drugiego małżonka ,w przypadku gdy jeden z małżonków rażąco nagannym postępowaniem uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie ( alkohol, przemoc domowa). Sąd zawsze bierze pod ocenę wszystkie okoliczności sprawy i indywidualny charakter każdej sprawy.  Na zgodny wniosek stron sąd może w wyroku orzec także o podziale wspólnego mieszkania albo o przyznaniu mieszkania jednemu z małżonków. Drugi małżonek musi wyrazić zgodę na opuszczenie lokalu bez dostarczenia lokalu zamiennego i pomieszczenia zastępczego.

Na wniosek jednego z małżonków sąd może w wyroku rozwodowym dokonać podziału majątku wspólnego. Przeprowadzenie tego podziału nie może spowodować nadmiernej zwłoki w postępowaniu. Z doświadczenia wiem, że bardzo rzadko sądy zajmują się podziałem majątku w wyroku rozwodowym. Małżonkowie zazwyczaj mają odmienne zdania dotyczące podziału majątku wspólnego. Podział majątku to kolejny skomplikowany proces . Adwokat rozwód Wrocław. Warto pamiętać o tym, że w ciągu trzech miesięcy od chwili uprawomocnienia się orzeczenia rozwodu, małżonek rozwiedziony , który wskutek zawarcia małżeństwa zmienił swoje nazwisko, może złożyć oświadczanie przed kierownikiem USC , że chce powrócić do nazwiska, które nosił przed zawarciem małżeństwa.

Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy (wyciąg)

Dział IV. USTANIE MAŁŻEŃSTWA

Art. 55.
§ 1. W razie uznania jednego z małżonków za zmarłego domniemywa się, że małżeństwo ustało z chwilą, która w orzeczeniu o uznaniu tego małżonka za zmarłego została oznaczona jako chwila jego śmierci.
§ 2. Jeżeli po uznaniu jednego z małżonków za zmarłego drugi małżonek zawarł nowy związek małżeński, związek ten nie może być unieważniony z tego powodu, że małżonek uznany za zmarłego żyje albo że jego śmierć nastąpiła w innej chwili aniżeli chwila oznaczona w orzeczeniu o uznaniu za zmarłego. Przepisu tego nie stosuje się, jeżeli w chwili zawarcia nowego związku małżeńskiego strony wiedziały, że małżonek uznany za zmarłego pozostaje przy życiu.

Art. 56.
§ 1. Jeżeli między małżonkami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia, każdy z małżonków może żądać, ażeby sąd rozwiązał małżeństwo przez rozwód.
§ 2. Jednakże mimo zupełnego i trwałego rozkładu pożycia rozwód nie jest dopuszczalny, jeżeli wskutek niego miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków albo jeżeli z innych względów orzeczenie rozwodu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.
§ 3. Rozwód nie jest również dopuszczalny, jeżeli żąda go małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia, chyba że drugi małżonek wyrazi zgodę na rozwód albo że odmowa jego zgody na rozwód jest w danych okolicznościach sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.

Art. 57.
§ 1. Orzekając rozwód sąd orzeka także, czy i który z małżonków ponosi winę rozkładu pożycia.
§ 2. Jednakże na zgodne żądanie małżonków sąd zaniecha orzekania o winie. W tym wypadku następują skutki takie, jak gdyby żaden z małżonków nie ponosił winy.

Art. 58.
§ 1. W wyroku orzekającym rozwód sąd rozstrzyga o władzy rodzicielskiej nad wspólnym małoletnim dzieckiem obojga małżonków i o kontaktach rodziców z dzieckiem oraz orzeka, w jakiej wysokości każdy z małżonków jest obowiązany do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania dziecka. Sąd uwzględnia porozumienie małżonków o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontatków z dzieckiem po rozwodzie, jeżeli jest ono zgodne z dobrem dziecka. Rodzeństwo powinno wychowywać się wspólnie, chyba że dobro dziecka wymaga innego rozstrzygnięcia
§ 1 a. Sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka. Sąd może pozostawić władzę rodzicielską obojgu rodzicom na ich zgodny wniosek, jeżeli przedstawili porozumienie, o który mowa w § 1, i jest zasadne oczekiwanie, że będą współdziałać w sprawach dziecka.
§ 2. Jeżeli małżonkowie zajmują wspólne mieszkanie; sąd w wyroku rozwodowym orzeka także o sposobie korzystania z tego mieszkania przez czas wspólnego w nim zamieszkiwania rozwiedzionych małżonków. W wypadkach wyjątkowych, gdy jeden z małżonków swym rażąco nagannym postępowaniem uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie, sąd może nakazać jego eksmisję na żądanie drugiego małżonka. Na zgodny wniosek stron sąd może w wyroku orzekającym rozwód orzec również o podziale wspólnego mieszkania albo o przyznaniu mieszkania jednemu z małżonków, jeżeli drugi małżonek wyraża zgodę na jego opuszczenie bez dostarczenia lokalu zamiennego i pomieszczenia zastępczego, o ile podział bądź jego przyznanie jednemu z małżonków są możliwe.
§ 3. Na wniosek jednego z małżonków sąd może w wyroku orzekającym rozwód dokonać podziału majątku wspólnego, jeżeli przeprowadzenie tego podziału nie spowoduje nadmiernej zwłoki w postępowaniu.
§ 4. Orzekając o wspólnym mieszkaniu małżonków sąd uwzględnia przede wszystkim potrzeby dzieci i małżonka, któremu powierza wykonywanie władzy rodzicielskiej.

Art. 59.
W ciągu trzech miesięcy od chwili uprawomocnienia się orzeczenia rozwodu małżonek rozwiedziony, który wskutek zawarcia małżeństwa zmienił swoje dotychczasowe nazwisko, może przez oświadczenie złożone przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego powrócić do nazwiska, które nosił przed zawarciem małżeństwa.

Art. 60.
§ 1. Małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczania środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego.
§ 2. Jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku.
§ 3. Obowiązek dostarczania środków utrzymania małżonkowi rozwiedzionemu wygasa w razie zawarcia przez tego małżonka nowego małżeństwa. Jednakże gdy zobowiązanym jest małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia, obowiązek ten wygasa także z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu, chyba że ze względu na wyjątkowe okoliczności sąd, na żądanie uprawnionego, przedłuży wymieniony termin pięcioletni.

Art. 61.
Z zastrzeżeniem przepisu artykułu poprzedzającego do obowiązku dostarczania środków utrzymania przez jednego z małżonków rozwiedzionych drugiemu stosuje się odpowiednio przepisy o obowiązku alimentacyjnym między krewnymi.