Separacja

Separacja jest bardzo podobna do rozwodu. Orzeczenie separacji oznacza faktyczne zniesienie małżeństwa i rozstanie się małżonków. Każdy z małżonków zaczyna znowu żyć na własny rachunek i niczym nie jest związany z byłym małżonkiem. Nie dotyczy to dzieci , obowiązek ich wychowywania i kształcenia jest ich prawem i nadal obowiązkiem. Zasadniczą różnicą między rozwodem a separacją jest brak możliwości zawarcia nowego związku małżeńskiego.

Separacja jest stanem na przemyślenie dla obojga małżonków czy chcą wrócić do siebie czy też rozstać się na zawsze i wystąpić o rozwód. Małżonkowie w separacji mają dalej sobie pomagać i wspierać się materialnie i psychicznie. Prawo do alimentów jest tak samo traktowane jak przy rozwodzie.

Alimenty bez rozwodu

Obowiązek alimentacyjny powstaje w wyniku rozwodu lub separacji. Często jednak zdarza się, że małżonek w trakcie sprawy rozwodowej występuje o ustalenie alimentów. Jest to dość powszechna praktyka. Jest też możliwość wystąpienia do Sądu o nałożenie obowiązku alimentacyjnego w trakcie trwania związku. Wynika to z obowiązku zapewnienia rodzinie odpowiednich godnych warunków życia. Może zostać nałożony obowiązek alimentacyjny zarówno dla jednego z małżonków i dzieci jeżeli drugi współmałżonek nie wywiązuje się z podstawowych obowiązków zapewnienia podstawowych potrzeb niezbędnych do funkcjonowania małżeństwa i rodziny. Wysokość alimentów musi jednak być dostosowana do usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego a z drugiej strony do zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Akty Prawne – Separacja

Art. 611.
§ 1. Jeżeli między małżonkami nastąpił zupełny rozkład pożycia, każdy z małżonków może żądać, ażeby sąd orzekł separację.
§ 2. Jednakże mimo zupełnego rozkładu pożycia orzeczenie separacji nie jest dopuszczalne, jeżeli wskutek niej miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków albo jeżeli z innych względów orzeczenie separacji byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.
§ 3. Jeżeli małżonkowie nie mają wspólnych małoletnich dzieci, sąd może orzec separację na podstawie zgodnego żądania małżonków.

Art. 612.
§ 1. Jeżeli jeden z małżonków żąda orzeczenia separacji, a drugi orzeczenia rozwodu i żądanie to jest uzasadnione, sąd orzeka rozwód.
§ 2. Jeżeli jednak orzeczenie rozwodu nie jest dopuszczalne, a żądanie orzeczenia separacji jest uzasadnione, sąd orzeka separację.

Art. 613.
§ 1. Przy orzekaniu separacji stosuje się przepisy art. 57 i art. 58.
§ 2. Orzekając separację na podstawie zgodnego żądania małżonków, sąd nie orzeka o winie rozkładu pożycia. W tym wypadku następują skutki takie, jak gdyby żaden z małżonków nie ponosił winy.

Art. 614.
§ 1. Orzeczenie separacji ma skutki takie jak rozwiązanie małżeństwa przez rozwód, chyba że ustawa stanowi inaczej.
§ 2. Małżonek pozostający w separacji nie może zawrzeć małżeństwa.
§ 3. Jeżeli wymagają tego względy słuszności, małżonkowie pozostający w separacji obowiązani są do wzajemnej pomocy.
§ 4. Do obowiązku dostarczania środków utrzymania przez jednego z małżonków pozostających w separacji drugiemu stosuje się odpowiednio przepisy art. 60, z wyjątkiem § 3.
§ 5. Przepisu art. 59 nie stosuje się.

Art. 615. (uchylony)

Art. 616.
§ 1. Na zgodne żądanie małżonków sąd orzeka o zniesieniu separacji.
§ 2. Z chwilą zniesienia separacji ustają jej skutki.
§ 3. Znosząc separację, sąd rozstrzyga o władzy rodzicielskiej nad wspólnym małoletnim dzieckiem małżonków.